Rugzak vol herinneringen

Ciao lieve mensen,

En dan is hier het laatste verslag van de laatste week… Vanuit Nederland want ik heb nog geen tijd gehad om te schrijven! Ik ben ontzettend fijn ontvangen op Schiphol, wat het dubbele gevoel dat ik had bij het verlaten van Florence meteen liet verdwijnen. Het was zo ontzettend fijn om iedereen weer te zien! Mijn papa en mama en lieve zus, lieve vriendinnetjes en als verrassing mijn lieve collega’s Jurgen en Chan! Maar goed, nog even terug naar de laatste week!

Maandag zijn mijn vrienden en ik op tijd vertrokken om de stad te gaan bekijken. Eerst hebben we lekker ontbeten in een tentje met koffie en een croissantje. Daarna heb ik ze een groot deel van de stad laten zien. S’middags wilden zij graag de Duomo beklimmen, wat ik al twee keer had gedaan, daarom ben ik niet meegegaan.

S’avonds hadden we lekker een fles wijn gehaald om op een plein te drinken. Daar aangekomen was er een show aan de gang met clowns en allerlei acts. Toen die was afgelopen vertelden de mensen dat er in een bus (die ook op het plein stond) nog een voorstelling zou zijn. Wij waren wel benieuwd en zijn de bus in gegaan. Daar werd een vingerpoppen spel gedaan, maar echt ontzettend knap!! Na deze voorstelling hebben we lekker gegeten in mijn lievelingsrestaurant in Florence en zijn we gaan slapen.
Dinsdag wilden zij graag naar het Uffizi, waar ik ook al was geweest, dus heb ik lekker een beetje opgeruimd in mijn huis. Smiddags zijn we naar de Gardino di Boboli geweest om daar lekker te liggen. Daarna zijn we naar de allerbeste pizza zaak van Florence gegaan: gustapizza!!!

Woensdag zijn Dineke & Wouter naar Siena geweest. Die dag heb ik dus lekker met Sarah doorgebracht. We zijn smiddag’s een ijsje gaan halen, hebben lekker door de stad rondgelopen en gegeten. Daarna zijn we op de ponte trinita gaan zitten om de zonsondergang te kijken, ontzettend mooi! Daarna ben ik met wat meiden uitgeweest, aangezien het van meerdere meiden de laatste week was.

Donderdag was natuurlijk de grote dag: de dag van het voetbal. Er werden al allerlei schermen opgebouwd. Om een uurtje of 1 zijn Dineke, Wouter en ik lekker naar een park gegaan. S’avonds hebben we pannenkoeken gebakken en zijn we naar Piazza Michelangelo gegaan (met het uitzicht over de hele stad) om voetbal te kijken. Omdat het daar niet heel goed te zien was zijn we de tweede helft snel naar een ander plein gelopen. Ze hadden natuurlijk gewonnen dus ik had heel veel feestjes etc. verwacht maar dat viel heel erg mee. Er werden veel optochten door de stad gemaakt met auto’s.

Vrijdagochtend heb ik mijn huis heel goed schoongemaakt. Daarna ben ik naar de leren markt gegaan om een boekje te kopen waar ik al mijn herinneringen in wil schrijven en mijn foto’s in wil plakken. Ik ben heel blij met het boekje, ik had al heel lang gezocht maar deze nog nooit gezien en de laatste poging die ik waagde kwam ik ineens het perfecte boekje tegen! S’avonds heb ik lekker met Babet gegeten bij het hard rock café, iets wat we al heel lang wilden doen maar wat er nooit van was gekomen. Daarna zijn we met een hele groep uit geweest, naar een club op piazza Michelangelo. De club was buiten en je kon over de hele stad heenkijken, ontzettend gaaf!

Zaterdagochtend gingen Dineke en Wouter heel vroeg weg. Om 11 uur ben ik met Babet naar het zwembad gegaan om nog 1 dag van de zon te genieten. Het was heel warm maar heerlijk om nog even te zwemmen. In de avond had ik afgesproken met mijn maatje Dor om de laatste avond samen door te brengen. We zijn om half 9 naar Piazza Michelangelo gegaan om daar naar de zonsondergang te kijken, echt ontzettend mooi! De sfeer was super, er stond een vrouw die heel leuk aan het zingen was. Dat is hele mooie herinnering die ik nooit meer zal vergeten, een geweldige avond.

Daarna ben ik op tijd gaan slapen aangezien ik de volgende dag de hele dag moest opruimen en inpakken. Om 1 uur kwam Sarah me helpen met schoonmaken. Nadat alles schoon was hebben we nog een laatste ronde door de stad gedaan en afgesproken met 2 mensen waar we wel is mee uitgingen om gedag te zeggen.

En dan zijn daar ineens: het laatste ijsje, de laatste pizza, de laatste keer de Duomo die ineens om de hoek verschijnt, de laatste keer de irritante trappen van mijn huis op en dan trek je voor de laatste keer de deur dicht en besef je dat het echt tijd is om naar huis te gaan. Gelukkig zijn Sarah en Dor met me meegegaan naar de bus. Dat momentje was wel even moeilijk, maar veel tijd om te treuren was er niet aangezien ik mijn koffer op de airport woog, hij mocht 26 zijn en was 30… Gelukkig werd er niet moeilijk over gegaan. Daarna nog even naar de wedstrijd gekeken (er hing een groot scherm op de airport) en toen was het tijd om door de douane te gaan. De vlucht ging helemaal goed.

Ik heb een ontzettend mooie tijd gehad, waarin ik heel veel heb geleerd over mezelf en andere mensen! Ik heb een zware koffer (nee, niet met kleren) met heel veel lessen, verhalen en bovenal hele mooie herinneringen. Florence is een prachtige stad en het zal voor altijd een speciaal plekje in mijn gedachten hebben!!!

En nu: weer heel hard werken in de zomer met mijn lieve collega's en dan aan de slag in Leiden, waar ik ontzettend naar uitkijk!!!

Grande Bacio, ik vond het fijn dat ik elke week leuke reacties kreeg en dat jullie mijn verhalen zou trouw hebben gevolgd!