Sono innamorata... (ik ben verliefd)

En dat was alweer een week! Met nog maar 6 weken in het vooruitzicht vliegt de tijd nog sneller dan ik me besefte. Nu vragen jullie je natuurlijk af waar de titel van dit verhaal op slaat, maar ik hou jullie nog even in spanning...

Maandag heb ik lekker wasjes gedraaid, boodschappen gedaan, opgeruimd en gekookt (ik begin al een echte huisvrouw te worden hoor...!)

Dinsdag na school wilden Babet, Giselle en ik sportkleren en sportschoenen kopen. Dus we stapten vol goede moed in de bus richting de ikea waar we de vorige keer een decathlon hadden gezien. Geen decathlon te bekennen. Dus belandden we uiteindelijk in de Ikea waar ik een melkopklopper heb gekocht, want ja, ik begin de smaak van 'het koffie drinken' een beetje te pakken te krijgen, hoe kan het ook anders hier in Italie. En mam: nu kan ik fijn hele mooie lekkere capuccino's maken (met kaneel) als je hier bent. Daarna kwamen we terecht in een paradijs voor vrouwen: een enorme schoenenoutlet. Ik heb me goed in kunnen houden en kwam naar buiten met alleen een sportbroekje (die ze daar wonderbaarlijk genoeg ook hadden) dus: missie geslaagd!

Woensdag ben ik na school lekker in de zon gaan liggen op een nieuw 'geheim' plekje langs de rivier gaan liggen waar het heel stil is. Om 4 uur ben ik gaan werken.

Donderdag ben ik na school met Babet naar de indoor market geweest om heel veel groente en fruit te kopen. Ook daarna mocht ik weer werken, want ja, het fijne leven is allemaal wel duur natuurlijk. Na werk ben ik met wat meiden van een andere school naar een Mexicaans aperitivo gegaan. Het was super gezellig, maar het eten was ontzettend heet. Toen er stukjes pizza kwamen was ik even heel blij, totdat ik het in mijn mond stopte en erachter kwam dat er rode pepertjes op zaten... OEF!

Vrijdag na school was het alweer tijd om de koffer te pakken voor ROME!!!! Na (weer) een namiddag werken ben ik nog een rondje gaan hardlopen in het heerlijke park en ben ik op tijd mijn bed ingedoken om zaterdag vroeg op te kunnen staan.

Om 09.00 begon onze (oorspronkelijk) 3.5 uur durende treinreis. Het werden uiteindelijk 4 uurtjes maar dat was oke. Om 13.00 kwamen we aan in het zonnige Rome. Onze hostel was 2 min. van het station en was prima. Daar hebben we onze koffer neergezet en zijn meteen op zoek gegaan naar een Hop-on-hop-of bus: de beste uitvinding voor steden ooit! Je kunt lekker op de bus in de zon zitten en op alle belangrijke plekken is een stop waar je in en uit kunt stappen. Ik presteerde het natuurlijk wel om elke keer de reling van de bus op de foto te krijgen, dat is dus wel jammer. Omdat Rome zo groot is wilden we liever alles gezien hebben dan voor 2 dingen lang in de rij staan en maar heel weinig zien. Daarom zijn we alleen bij de "trevi-fontein" afgestapt. Super mooi en als je er met je rechterhand over je linkerschouder een muntje ingooit kom je nog een keer terug in Rome. En 1 ding is zeker: dat is helemaal waar!

Na de busrit zijn we even gaan opfrissen in het hostel en hadden we afgesproken om met het oude huisgenootje van Babet (die nu in Rome verblijft) wat te gaan eten. Dat was erg gezellig en lekker. Daarna heb ik met Babet wat gedronken op een mooi plein en zijn we vroeg ons bed in gegaan.

Om 9 uur hadden we de wekker weer staan (beetje jammer dat onze kamergenootjes besloten om om 7 uur op te staan... maargoed dat is het nadeel van een hostel). Om half 10 zaten we aan de cappucino's met een croissant: zoals het hier hoort. En daarna weer "HOP" de bus op (hihi).

Het weer was wel wat minder, maar nog steeds prima: in ieder geval geen regen. We hadden gepland om bij de Spaanse trappen uit te stappen omdat we die met de bus niet konden zien. Helaas belandden we (natuurlijk, we zijn en blijven vrouwen) in een hele leuke winkel waar we niet meer aan de tijd hebben gedacht. Daarom hebben we de Spaanse trappen aan onze neus voorbij moeten laten gaan, achteraf gezien zonde, maaaaaar dit is zeker niet mijn laatste keer in Rome.

Om 2 uur vertrokken we weer terug naar het Hostel om onze koffer te pakken en om 3 uur moesten we de trein halen... Het is nu half 9 en ik ben uit verveling in de trein maar even mijn blog met de hand gaan schrijven, er is namelijk inmiddels een vertraging van 3 uur..... Dat is een beetje jammer, straks dus mijn blog overtypen, skypen met Milou en op tijd mijn bed in. Ik wil morgen natuurlijk fris aan mijn (laatste) schoolweek beginnen. Zoals ik al zei: het vliegt voorbij.

Ondanks mijn enorme hooikoorts van de afgelopen weken (waar ik gister eindelijk goede pilletjes tegen heb gevonden) gaat alles nog steeds heel goed en ben ik nog steeds heel blij met de keuze om deze trip te maken. Tuurlijk mis ik iedereen, gelukkig zie ik bijna iedereen komend weekend weer! Ik had mijn zus graag willen verrassen voor haar verjaardag door ineens voor haar neus te staan, helaas heeft 1 mijn vriendinnen dat niet helemaal begrepen en het tegen haar "verteld". En dan weer terug om nog 5 weekjes te genieten.

Heel veel liefs

ps. Maken jullie je geen zorgen, ik ben verliefd geworden op Rome!!!!! De omgeving, de mensen, de sfeer, echt alles. Dus jullie hoeven niet bang te zijn dat ik me weer uitschrijf voor mijn studie en hier blijf voor een italiaan hoor ;)!


pps. Foto's komen morgen, ben nu heel moe en wil graag mijn bedje in.